وبلاگ شخصی دکتر علی خداپرست

تو این ICU ها اوضاعیه. قضیه از این قراره بیمار تخت ۱۱ ICU داخلی بیمارستان طالقانی. بیماریه بخاطر مشکلات ریوی و . . . که دیابت هم داره و بنده حقیر فقیر سراپا تقصیر هم که الان رزیدنت بخش غددم دیابتشو می بینم. قندهای خون بیمار بالای ۵۰۰ – ۶۰۰ بود رفتم و براش با مشورت استاد غدد انفوزیون انسولین گذاشتم. چند روز طول کشیده به کادر ICU حالی کنم وقتی نوشته میشه درصورت BS>200 نیم واحد سرعت انسولین افزوده شود یعنی تا وقتی قند کنترله همونو ادامه بده نه اینکه یکساعت بعدش بیای دوباره کم کنی. خلاصه بعد از کلی آموزش کادر پرستاری قندهای بیمار کنترل شده. سه روز متوالی قند کنترل بوده و با نظر استاد غدد ویزیت روزانه غدد رو قطع کردم. فرداش میبینم اگر اشتباه نکنم ، ویزیت نفرو که برای Cr بالا بیمارو میبینه برداشته دستور عجیبی برای انسولین گذاشته که قندها به هم خورده و اتند ریه دوباره مشاوره نوشته با این متن : “رزیدنت غدد ویزیت روزانه را DC کرده است و قندهای بیمار کنترل نیست” دیگه نمینویسه ویزیت نفرو اومده آفتافا برداشته تو وضع مریض.
دوباره رفتم انفوزیون انسولین گذاشتم . قندها بین ۱۲۰ تا ۱۸۰ کنترله. امروز رفتم دیدم اینبار اتند عفونی اومده انفوزیونو DC کرده و پروتکل انسولین گذاشته. با این استنباط که سرم قندی مریضو قطع کردیم. آخه متخصص عزیز مخ. انفوزیونو که بخاطر سرم قندی نذاشتم. اگر قندش افت کنه در اوردر هست که به ازای هر بار قند زیر ۱۴۰ نیم واحد پایینش بیار تا اگه لازم شد حتی انسولین قطع بشه.