وبلاگ شخصی دکتر علی خداپرست

اکنون برای طرح یکماهه در پلدشت هستم. شهری در مرز بین ایران و نخجوان. شهر کوچک و دنجی است. ظاهرا پزشک متخصص داخلی این مرکز مرخصی زایمان است و من هم باالاجبار به این شهر معرفی شدم. دوستانی که ماههای قبل طرح بودند حداکثر چند روز طرح رفتند ولی از شانس بد من مجبورم حداقل ۲۰ روز اینجا باشم.  بدشانسی از این جهت که اکنون وقت درس خواندن و آمادگی برای بورد و گواهینامه تخصصی است نه کار کردن ، آنهم مفت.
خاطرات جالبی را اینجا با خانواده دارم. من جمله در زمینه کار. از موارد جالب و عجیب اینجا اینکه بیماری تب الت حالت اپیدمی دارد (نه اندمی) هرکسی را میبینم تب مالت دارد. حالا جزو درخواستهای روتین آزمایشگاهی ام شده و برای هر کسی CBC مینویسم درکنارش آزمایش تب مالت هم مینویسم. میخواهم با مسئولین شبکه بهداشت اینجا صحبت کنم تا فکری به حال دامهای آلوده این ناحیه بکنند که مطمئنا منشا آلودگی آنها هستند.

از خیابان شهر، آنسوی مرز که معادل شهر شاهتختی جمهوری خودمختار نخجوان است دیده می شود. متاسفانه اعتبار پاسپورتم تمام شده وگرنه همراه خانواده سری به آنسوی مرز می زدیم. شهر مرزی ماکو در فاصله یک ساعتی از اینجاست که ظاهرا شهری بزرگتر و پررونق تر از اینجاست. تصمیم دارم در طی هفته بعد سری به آنجا هم بزنم و انشالله در مورد آنجا هم می نویسم.